Prolog

-Jezu Harry…- wyszeptała kobieta stojąca przede mną.

-To nic mamo- odpowiadam łamiącym się głosem.

Podchodzi do mnie, przyglądając się ze łzami w oczach.

-Pójdę się położyć, jestem strasznie zmęczony, nie martw się- mówię całując ją w policzek.

Chłopak kładzie się na łóżku i momentalnie zasypia.